Binanın özelliğine göre sağlamlık ve dayanaklık derecesinin artırılmazlı için yapıda kullanılan taşlarının birbirine bağlantısı sağlanmıştır. Bağlantı kurulacak taşlara önce denir kanca için yuvalar açılır, kanca yerleştirilir ve üzerine kurşun dökülür, böylece yapıya sağlamlılık getirilmiş olurdu. Antik dönem mimarisinin öğrenilmesi bir çok safsatayı, zaman ve mali yönde kayıpları önleyecektir.
Cahilane, bilinçsiz hiç bir iş yapılmayacağı gibi definecilikte aynen cehalet içinden yapılmamalıdır. Hurafe ve safsata cahilliğin birer ürünüdür, göstergesidir. Definecilik, bilgi ister, yürek ister, akıl ister, çalışma ister, azim ister, sabır ister… Safsata cahillerin sıfatıdır. Kişiliğini kaybetmiş insanların sıfatıdır.
Şimdi aşağıdaki taşları inceleyelim , bunları görüp burada mezarlar var, küpler olusu altının nişaneleridir diyen umut tacirlerine kanmayalım. İncelersek, düşünürsek taş-kaya ve umut tacirlerinin maskarası olmayacağız.
Yapı Taşı Bağlantı yuvaları (zivana)
Gördüğünüz gibi iki yuva diğer taşa da aynı yapılarak demir kanca ile bağlantı sağlanır. Köşeli oymaya demir kancanın sağlamlaştırmak için kurşun dökülür.
Taş-kaya falcıları aslında definecinin cebine göz diken umut tacirleridir, buna ne yorum yapar kanallı kare oyma kanalların baktığı yönde 2 adet mezar var der. Dikkat ederseniz bağlantı yuvası içerisinden halen demir ve kurşun pası durmaktadır.
